بیرون زدگی استخوان فک و روش درمان

بیرون زدگی استخوان فک ممکن است ناشی از چندین عامل باشد، از جمله عفونت، تروما، فشار مکرر، تومور و یا بیماری‌هایی مانند سندرم شیخوخ یا فیبروماتوزیس.

برای تشخیص دقیق بیرون زدگی استخوان فک، معمولا نیاز به مطالعه پزشکی و تصویربرداری مانند ایکس‌ری، توموگرافی کامپیوتری (CT scan) و یا مغناطیسی (MRI) است. در برخی موارد، نمونه‌برداری با بافت‌شناسی نیز انجام می‌شود تا بیماری را تشخیص دهد.

درمان بیرون زدگی استخوان فک، به عامل اصلی بیماری بستگی دارد. در بعضی موارد، ممکن است نیاز به جراحی باشد، در حالی که در دیگر موارد، درمان دارویی، مانند آنتی‌بیوتیک و یا ضدالتهابی‌ها، کافی است. بهتر است تحت معاینه دندانپزشکی قرار بگیرید و با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه درمانی برای شما تعیین شود.

onj برای چه افرادی رخ می دهد؟

ONJ یا استئونکروز جونده فک، یک بیماری است که در آن بافت استخوانی فک به دلیل نقص عرضه خون و اکسیژن، تخریب و جوش می‌خورد و باعث شکستگی استخوان و عفونت می‌شود.

ONJ معمولاً در افرادی که برای درمان سرطان، به خصوص سرطان پستان و سرطان پروستات، به رادیوتراپی و یا شیمی درمانی می‌روند، رخ می‌دهد. همچنین، این بیماری در افرادی که برای درمان بیماری‌های عظیمی مانند اوستئوپوروز به داروهای بیسفوسفونات و دنوسوماب می‌پردازند، رخ می‌دهد.

افرادی که سابقه دندانپزشکی نامناسب و یا جراحی دندان دارند، نیز در معرض خطر ابتلا به ONJ هستند. همچنین، برخی بیماری‌های خاص مانند دیابت و بیماری‌های ایمنی‌ نیز می‌توانند عوامل خطرزا برای ONJ باشند.

به هر حال، این بیماری نادر است و افرادی که از این بیماری رنج می‌برند، باید تحت نظر مستمر پزشکان متخصص و دندانپزشکان قرار گیرند.

چه اشخاصی دچار ONJ می شوند ؟

ONJ یا ناکافی شدن استخوان فک در نتیجه استفاده از برخی داروها و درمان‌های پزشکی ممکن است در برخی افراد رخ دهد، اما عامل عفونی از دندان و گوشتها و یا پس از جراحی دندان گیرنده برخی تراپی‌ها نیز ممکن است باشد. افراد زیر بیشترین خطر ابتلا به ONJ را دارند:

• افرادی که برای درمان سرطان با دوز بالای بیسفوسفنات‌ها درمان می شوند، مانند زولندرونیک اسید (Zometa) و پامیدرونات (Aredia) که برای کاهش عوارض استخوانی ناشی از شیمی درمانی و ترکیبات پس از درمان شیمیایی و رادیوتراپی استفاده می شود.
• افرادی که برای درمان بیماری‌های استخوانی مانند اوستئوپروز (Osteoporosis) و اوستئوپنی (Osteopenia) با بیسفوسفنات‌ها درمان می‌شوند.
• افرادی که داروهای کورتیکواستروئید مصرف می کنند و باعث نسبتاً ناکافی شدن استخوان‌ها می شوند.
• افرادی که دچار بیماری‌های خاصی مانند دیابت، بیماری‌های سیستمیک و عفونی، عوارض ایمنی و نشانه‌های توموری هستند.
• افرادی که جراحی دندان انجام داده‌اند و عفونت گوشتی رخ داده است.

توصیه می‌شود افرادی که در یک یا چندی از گروه‌های فوق قرار دارند، با پزشک خود در مورد راهکارهای پیشگیری از ONJ صحبت کنند.

بیرون زدگی استخوان فک ناشی از کشیدن دندان

بیرون زدگی استخوان فک ممکن است در برخی موارد ناشی از کشیدن دندان باشد، به خصوص اگر دندان کشیده شده دچار التهاب شده باشد.

در صورتی که دندانی که کشیده شده التهاب داشته باشد، باعث افزایش فشار و تحریک بر روی بافت استخوانی فک خواهد شد. این ممکن است به طور مؤقت منجر به بیرون زدگی استخوان فک شود که به طور کلی در چند روز یا هفته بهبود می‌یابد.

اما در برخی موارد، بیشتر از یک ماه پس از کشیدن دندان، بیرون زدگی استخوان فک ممکن است ادامه یابد و شدید باشد و نیاز به درمان دارویی و یا جراحی داشته باشد. در چنین شرایطی، ممکن است پزشک شما برای تشخیص دقیق علت بیرون زدگی استخوان فک، تصویربرداری مانند ایکس‌ری، CT scan و یا MRI را انجام دهد. سپس، درمان مناسب برای شما تعیین خواهد شد.

نشانه های تحلیل استخوان فک ناشی از کشیدن دندان

نشانه‌های بیرون زدگی استخوان فک پس از کشیدن دندان شامل موارد زیر می‌شوند:

1. درد: درد قوی و مزمن در ناحیه کشیدن دندان و استخوان فک ممکن است یکی از نشانه‌های بیرون زدگی استخوان فک باشد. این درد ممکن است شدیدتر شود هنگامی که فشار به استخوان فک وارد می‌شود.
2. التهاب و عفونت: در صورتی که دندانی که کشیده شده التهاب داشته باشد، این التهاب ممکن است به استخوان فک وارد شده و باعث عفونت و التهاب در استخوان فک شود.
3. بیرون زدگی و تورم: بیرون زدگی و تورم در ناحیه کشیدن دندان و استخوان فک ممکن است نشانه‌هایی از بیرون زدگی استخوان فک باشند.
4. خروج خون: خروج خون از جراحات و زخم‌های در ناحیه کشیدن دندان و استخوان فک ممکن است نشانه‌هایی از بیرون زدگی استخوان فک باشد.
5. افزایش حساسیت و احساس درد در ناحیه کشیدن دندان و استخوان فک: افزایش حساسیت و احساس درد در ناحیه کشیدن دندان و استخوان فک نشانه‌های دیگری از بیرون زدگی استخوان فک می‌باشند.

به هر حال، این نشانه‌ها به تنهایی قابل تشخیص نیستند و برای تشخیص دقیق بیرون زدگی استخوان فک و علت آن، نیاز به ارزیابی توسط پزشک دارید.

جلوگیری از بیرون زدن استخوان فک بر اثر کشیدن دندان

برای جلوگیری از بیرون زدن استخوان فک بر اثر کشیدن دندان، انجام اقدامات زیر توصیه می‌شود:

1. مراجعه به پزشک: پیش از انجام هر گونه عمل کشیدن دندان، بهتر است با جراح فک و صورت خود مشورت کنید و نحوه جلوگیری از بیرون زدگی استخوان فک را با وی مطرح کنید.
2. استفاده از تکنیک‌های جراحی دقیق: اگر امکان دارد، تکنیک‌های جراحی دقیق مانند روش جراحی بریدن عمودی، که باعث کاهش ضرر به بافت‌های اطراف استخوان فک می‌شود، مورد استفاده قرار گیرد.
3. مراقبت از دندان‌های خود: مراقبت دندان‌های خود شامل شستشوی دهان منظم، استفاده از محصولات شستشوی دهان ضد باکتری، مراجعه به دندانپزشک برای بررسی دوره‌ای و تعمیر دندان‌های آسیب دیده می‌شود.
4. مراقبت از جرح: پس از عمل کشیدن دندان، مراقبت از جرح و پی‌گیری نکات پس از جراحی (مانند خوردن غذاهای نرم و سرد، استفاده از یخ برای کاهش تورم و درد، و جلوگیری از خوردن غذاهای خیس و داغ) نیز می‌تواند به جلوگیری از بیرون زدگی استخوان فک کمک کند.
5. مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم: در صورت بروز هر گونه علائم نگران‌کننده پس از عمل کشیدن دندان، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا مشکل را بررسی و درمان کند.

درمان استخوان فک تحلیل رفته ناشی از بیرون زدگی استخوان فک بعد از کشیدن دندان

درمان استخوان فک تحلیل رفته ناشی از بیرون زدگی استخوان فک بعد از کشیدن دندان به دو روش جراحی و غیرجراحی انجام می‌شود. در هر دو روش، هدف اصلی، بازسازی وضعیت استخوان فک به حالت طبیعی و حفظ عملکرد صحیح آن است.

در روش غیرجراحی، از روش‌هایی مانند استفاده از دستگاه‌های ارتودنسی، درمان پزشکی با داروها و استفاده از ماساژ‌های خاص برای بهبود وضعیت استخوان فک استفاده می‌شود.

در روش جراحی، عمل جراحی به منظور بازسازی استخوان فک به حالت طبیعی و حفظ عملکرد صحیح آن انجام می‌شود. در این روش، ممکن است پزشک به منظور بازگرداندن استخوان فک به حالت طبیعی، از تکنیک‌هایی مانند عمل جراحی ترمیمی با استفاده از گیره‌ها، پیچ‌ها و مهره‌های استخوانی استفاده کند.

در هر دو روش، بسته به شدت و بزرگی بیرون زدگی، ممکن است نیاز به یک یا چند عمل جراحی باشد و برای بهبودی کامل بیمار، نیاز به دنبال کنندگی و پی‌گیری منظم از سوی پزشک و دندانپزشک خواهد بود.

ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان

ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان می‌تواند یک روش درمانی مؤثر برای جایگزینی دندان کامل یا جزئی باشد. با این حال، قبل از اینکه بتوانید ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان را دریافت کنید، باید با دندانپزشک خود مشورت کنید و به عنوان یک بیمار، باید مطمئن شوید که به شرایط سلامت کافی برای این روش درمانی مناسب هستید.

بعد از کشیدن دندان، باید به محل کشیدگی دندان برای بهبود و شفاف سازی آن دست بزنید. سپس، دندانپزشک شما بررسی می‌کند که آیا استخوان شما کافی برای دریافت ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان هست یا خیر. اگر استخوان کافی نیست، ممکن است پزشک شما به شما پیشنهاد کند که از ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان صرف نظر کرده و به جای آن، روش درمانی دیگری را برای جایگزینی دندان در نظر بگیرید.

در صورتی که شرایط سلامت شما به ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان اجازه می‌دهد، پزشک شما ایمپلنت را درون استخوان قرار می‌دهد. سپس، باید چند هفته منتظر بمانید تا استخوان به ایمپلنت بچسبد و به آن متصل شود. بعد از این، دندانپزشک شما به دندان جدیدی که برای شما ساخته شده است متصل می‌شود.

نکته مهمی که باید به آن توجه کنید این است که ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان، نیاز به مراقبت و پی‌گیری منظم دارد.

چه عواملی باعث از بین رفتن استخوان فک می شوند ؟

چندین عامل می‌تواند باعث نابودی و از بین رفتن استخوان فک شود، که عبارتند از:

1- عوارض دارویی: مصرف برخی داروها مانند بیسفوسفنات‌ها و کورتیکواستروئیدها می‌تواند باعث کاهش ترمیم استخوان و ضعف آن شود.

2- بیماری‌های استخوانی: بیماری‌هایی مانند اوستئوپروز و بیماری‌هایی که باعث ضعف استخوان می‌شوند، مثل روماتوئید آرتریت و سرطان استخوان.

3- جراحی: جراحی‌هایی که باعث تغییرات در استخوان‌های فک و دندان می‌شوند، مثل عملکرد برداشتن دندان‌ها.

4- عفونت: عفونت‌هایی که باعث تخریب و نابودی بافت استخوانی می‌شوند، مانند عفونت‌های لثه و پیوندی.

5- تغذیه نامناسب: نبود یا کمبود مواد مغذی مانند ویتامین د و کلسیم می‌تواند باعث ضعف استخوان شود.

6- سن: با پیشرفت سن، استخوان‌ها معمولاً ضعیف‌تر می‌شوند و ممکن است باعث نابودی آن‌ها شوند.

7- عوامل ژنتیکی: برخی از بیماری‌های استخوانی و عوامل مربوط به سن و ژنتیک می‌توانند باعث نابودی استخوان فک شوند.

اگر نگرانی در مورد سلامتی استخوان فک خود دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

نشانه های تحلیل استخوان فک

بیماری تحلیل استخوان فک یا ONJ، به نشانه های مختلفی همراه است. مهمترین نشانه های ONJ شامل موارد زیر است:

1- درد و التهاب در ناحیه فک، همراه با قرمزی و گرمی در پوست بالای فک.

2- بافت نرمی در منطقه فکی، شامل لثه، پوست، و بافت زیرین.

3- شکستگی و ضعف استخوان در منطقه فکی، که ممکن است با علائمی همچون خارج شدن قطعه ای از استخوان همراه باشد.

4- عفونت دائمی در ناحیه فک، که به سختی درمان می‌شود.

5- نزدیکی در دهان به بخشی از استخوان که دچار تحلیل شده است و احساس ناحیه پر شده با بافت نرم و پفی برای بیمار.

6- احساس سنگینی در ناحیه فک، همراه با درد و عدم تحمل در مواجهه با فشار یا پر کردن.

7- ترشحات رنگی و بوی نامطبوع از ناحیه دهانی، به ویژه اگر در زمینه تحلیل استخوانی وجود داشته باشد.

8- بیماری‌های دیگر که امکان تحلیل استخوانی را افزایش می‌دهند، مانند دیابت و ضعف سیستم ایمنی بدن.

در صورتی که شما به هر یک از نشانه های بالا مبتلا شدید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

درمان استخوان فک از بین رفته

درمان استخوان فک از بین رفته یا ONJ، بستگی به شدت بیماری، علت آن و دیگر عوامل دارد. در صورتی که بیماری در مراحل ابتدایی باشد، ممکن است با مصرف داروهای ضد التهاب و ضد عفونی کننده، همراه با تغییرات در رژیم غذایی و رفتارهای بهداشتی مانند برس دندان مرتب و مهار ترشحات دهانی، قابل درمان باشد.

در موارد شدیدتر، ممکن است لازم باشد استخوان آسیب دیده را جراحی کنید. این شامل برداشتن قسمتی از استخوان، ارتقای رشد بافت سالم، پوشش کامل کردن پوست و زخم‌ها، و تزریق مواد از جمله فوم پلیمری به استخوان است. همچنین، در بعضی موارد، ممکن است پزشک شما از ترکیبی از درمان های دارویی و جراحی استفاده کند.

بسیاری از موارد این بیماری می‌تواند با درمان صحیح و به موقع کنترل شود، اما در بعضی موارد باید برای کنترل بیماری به مدت طولانی داروهای خاصی مصرف شود. بنابراین، مهم است که هر گونه علائم شامل درد، التهاب، شکستگی استخوان و ترشحات از ناحیه دهان، به پزشک خود اطلاع دهید تا بتواند درمان مناسب را تجویز کند.